Tijd heelt alle wonden.
Ik heb het vaak te horen gekregen als mensen geconfronteerd worden met verlies.
Goedbedoelde opmerkingen van aardige mensen.
Het is niet waar.
Tijd heelt alle wonden niet.
Misschien merk je dit nu ook. Je hebt een vorm gevonden in de corona crisis. Je hebt een ritme te pakken, een soort gewenning.
Je houdt vol.
Maar het allerliefste wil je weer terug naar normaal. Naar de onbezorgdheid, naar je vrijheid, naar meer plezier.
De tijd heeft dit niet 'geheeld'.
Dit is hoe verlies voelt. Je leert ermee om te gaan, vindt een vorm.
Maar helen doet het nooit.
En dat hoeft ook niet. Want onder het verlies staat een verlangen.
Een verlangen naar liefde, plezier, opvoeden, werk of wat dan ook.
De kunst is om dit (opnieuw) vorm te geven.
