Week van de overgang


Mijn eicellen zijn bijna op.
Tenminste, zo voelt het.
Nu hadden wij nooit een goede relatie.
Toch had ik de hoop dat we rustig afscheid konden nemen.
Ik had het kunnen weten.

Voor veel van mijn klanten lijkt de overgang ‘het licht aan het einde van de tunnel’.
Want dan kun je niet meer zwanger worden.
En stoppen met proberen is moeilijk wanneer je een onvervulde kinderwens hebt.
Hier doet moeder natuur het voor je.

Streep eronder en klaar.
Doorgaan met alle dingen die wél lukken.

Euh .. je vergeet wat.

Zolang je nog probeert zwanger te worden, is er hoop.
Hoop op een wonder.
Je kunt je nog ergens in vastbijten, je schouders eronder zetten en nieuwe behandelingen ondergaan. Tijdens de overgang is er niets wat helpt bij je kinderwens. Helemaal niets.

Als dat nog niet genoeg is, gaan je hormonen alle kanten op.
Misschien weet je wat hormonen met je kunnen doen, maak je dan maar op voor de laatste rollercoaster.

Omdat ik het ook niet leuker kan maken.
De kinderwens blijft. De kinderen van de buren ook.
De vrienden die opa en oma worden.
Jij niet.

En dan komen ook nog eens de zingevingsvragen.
Wat is de zin van dit alles ? Hoe kan ik van betekenis zijn ?
Op welke manier leef ik een waardevol leven ?

De overgang kan ik niet tegenhouden.
Ik kan je wel leren omgaan met je verdriet, je omgeving en de eenzaamheid.
Samen gaan we op zoek naar de zin in jouw leven, de betekenis en op welke manier jouw leven waardevol kan zijn.

Ellen van 't Erve- Coachingspraktijk Drijfkracht