Ik sta in de rij van de kassa.
Voor mij staat een oudere man met 2 ijsjes in zijn hand.
De jongen achter de kassa vraagt waar de man de ijsjes vandaan heeft.
“Uit de winkel, natuurlijk!” zegt de man verontwaardigd.
De jongen schudt zijn hoofd en zegt:
“U kunt niet twee ijsjes uit de verpakking scheuren. Dan koopt u de hele doos”.
“Maar ik heb er maar twee nodig” zegt de oudere man.
“Één voor mezelf en één voor mijn vrouw”.
Ik glimlach.
De oudere man is duidelijk verward of misschien dementerend.
Maar wie is nu eigenlijk de weg kwijt?
Dit is precies de reden waarom ik geen coach-pakketten aanbied in mijn praktijk.
Natuurlijk kan ik meedenken over wat er nodig is om tot een bepaald resultaat te komen.
Gemiddeld genomen zijn dit ongeveer 7 gesprekken.
Maar wat als jij niet de hele doos wil kopen, maar aan 2 genoeg hebt?
Je bent welkom.