Meer dan 200 keer is het mislukt.
Bij het leren hoelahoepen stopte ik na 30 keer oefenen.
En aan een ingewikkelde rekensom begin ik al helemaal niet.
Maar dit ging om een kind.
Dus ging ik door.
Als ik al twijfelde, stelden de medici mij gerust.
Alles was nog mogelijk.
Het kind kwam niet.
Maar ook niet de depressie of alcoholproblemen die ik had verwacht.
Er kwam verdriet, natuurlijk, boosheid ook.
De opluchting kwam totaal onverwachts.
De opluchting van stoppen met iets wat toch niet lukt.
Het werd een nieuw begin.
Het lukte om een prachtig huis te kopen, vlakbij het bos.
Niet in een standaard nieuwbouwbuurt want daar pasten we niet meer.
Het lukte om een leuke hond te vinden van een jaar oud.
Die perfect bleek te passen bij onze andere hond.
Het lukte om weer opleidingen te gaan volgen en mijzelf te ontwikkelen.
Alleen al de gedachte kwam jarenlang niet in mij op.
Het lukte om een eigen coachpraktijk te starten.
De wens was er al veel langer, maar moeder worden stond op de eerste plaats.
Het lukte om klanten te krijgen die gecoacht wilden worden in hun loopbaan.
Naast coach lukte het ook om een succesvolle ondernemer te zijn.
Na jarenlang van stil verdriet, lukte het mij woorden te vinden om mijn eigen verhaal en gevoelens te verwoorden.
In mijn praktijk en op social media.
En zelfs toen er een klant kwam die niet vanzelf zwanger werd, lukte het mij om deze vrouw een stap verder te helpen.
Net zoals alle vrouwen die daarna kwamen.
Eigenlijk is het heel simpel.
Om gelukkig te worden, moet je dingen doen die lukken.
En dat is precies wat wij hebben gedaan.